De componist Dietrich Buxtehude ( 1637- 1707 is bij het grote publiek veel minder bekend dan Johann Sebastiaan Bach, maar het was juist Bach die grote bewondering had voor de orgel- en componeerkunsten van Buxtehude. Bach reisde speciaal voor Buxtehude naar het noord duitse Lübeck, en verbleef daar een aantal maande om de
ze componist aan het werk te zien en te horen. Buxtehude was een groot organist en en kan gezien worden als de belangrijkste vertegenwoordiger van de Noord Duitse orgelschool. Dit is goed te horen in zijn orgelpreludes: de muziek is rijk aan variatie en ongekend virtuoos. Buxtehude heeft bijna 40 jaar in Lübeck gewoond en gewerkt.
Naast orgelmuziek heeft Buxtehude vocale muziek geschreven waaronder vele cantates. Hij deed veel moeite om de inhoud van bijbelteksten op een persoonlijke wijze levendig en expressief weer te geven. Zeer de moeite waard is een cyclus van 7 cantates gecomponeerd in 1680 g
enaamd Membra Jesu Nostri patientis sanctissima wat betekent: de zeer heilige delen van het lijdende lichaam van onze Jezus.
De tekst bestaat uit strofen van de middeleeuwse hymne Salve mundi salutare, ook bekend als de rhythmica oratio, een gedicht dat werd toegeschreven aan Bernardus van Clairveaux, maar waarschijnlijk geschreven is door Arnulf van Leuven. De lange tekst bestaat uit 7 delen, waarin steeds een ander deel van Christus gekruisigde lichaam wordt bezongen, respectievelijk de voeten, knieën, handen, de zijde, de borst, het hart, en het hoofd. Buxtehude selecteerde voor elk deel 3 strofen uit het gedicht, en voegde er een bijpassende bijbel tekst aan toe voor de concerto’s.
Dit bijzondere werk is te horen in de Oude Kerk te Voorburg op vrijdagavond 27 maart in het Passieconcert Kunst der Passion van de serie Musique Mosaïques.